De totale ontmanteling van kantoorinrichting Samas is na de buitengewone aandeelhoudersvergadering een stap dichterbij. Aandeelhouders kunnen hun hele investering afschrijven, de financierende banken lijden beperkte schade. Een nieuwe kapitaalinjectie had Samas van de ondergang kunnen redden, zo oordeelden aandeelhouders.
Samas heeft tijdens een speciaal belegde aandeelhoudersvergadering groen licht gekregen om haar laatste operationele activiteiten te verkopen. President-commissaris Coen van der Bijl deed met succes een beroep op de maatschappelijke betrokkenheid van aandeelhouders. In Duitsland staan volgens Van der Bijl achthonderd banen op het spel, in Oost-Europa nog eens tweehonderd. Met een verrassende 99,8 procent van de stemmen gaven aandeelhouders gehoor aan de emotionele, enigszins misplaatste, oproep van Van der Bijl. Voor hen blijft na de ontmanteling van het concern niets over.
Beleggers deden tijdens de vergadering op hun beurt een dringend verzoek aan de banken om "de pijn te verdelen" en iets van de verkoopopbrengst voor aandeelhouders achter te laten. Van der Bijl zei de kans dat banken hiermee akkoord gaan echter klein te achten. "Maar we geven de boodschap door."
Investering in rook op
De activiteiten in Duitsland en Centraal en Oost Europa zullen waarschijnlijk, een overeenkomst is er nog niet, worden verkocht aan consortium van private investeerders, deels gesteund door lokale politiek. De geschatte opbrengst bedraagt 20 miljoen minus 2 miljoen voor herstructureringskosten.
Na deze transactie is de holding Samas een lege huls zonder activiteiten en een restschuld van vijf à tien miljoen euro. Aandeelhouders kunnen hun gehele investering afschrijven, want ook de compensabele verliezen van Samas zullen geen waarde vertegenwoordigen, zo schatte vertrekkend financieel directielid Mark van den Biggelaar in.
Samas in de ramsj
Maar wie heeft nou het initiatief genomen voor de uitverkoopacties? Van der Biggelaar gaf aan dat toen de cash flow uit operationele activiteiten in 2009 negatief werd door een instortende markt, het voor het management duidelijk werd dat genomen maatregelen niet genoeg waren.
Om cash vrij te maken waren de activiteiten in Frankrijk (opbrengst 18 miljoen euro), het goed presterende Zwitserland (Sitag) en Erco in Nederland reeds verkocht. Ook sale and lease back transacties (opbrengst 7 miljoen euro) van onroerend goed waren voltooid.
Maar het bleek niet genoeg. Toen Samas besloot om dan ook maar de Benelux activiteiten te verkopen aan investeringsmaatschappij HAL, kwamen er "kraakjes" in de relatie met banken, zoals Van der Bijl dit noemde. Zij eisten per direct hun kredieten op.
Banken zorgen goed voor zichzelf
Samas kreeg te horen dat indien niet aan de overeengekomen convenanten voldaan zou worden, het concern niet op verdere ondersteuning hoefde te rekenen. Van der Bijl verzekerde dat alle mogelijkheden zijn onderzocht. De enige conclusie was dat geen ruimte meer bestond om tot een andere oplossing te komen dan verkoop van ook de laatste activiteiten. Het doek voor Samas viel definitief.
De financiers van Samas (ABN Amro, Rabobank en Royal Bank of Scotland) komen er, in tegenstelling tot aandeelhouders, met kleine kleerscheurtjes vanaf. Hun zekerheidspakket is dusdanig dat zij er met een klein verlies goed uitspringen.
Structureel mismanagement
Van der Bijl probeerde nog de door zijn voorgangers, waaronder de in februari 2008 aan de kant gezette bestuursvoorzitter Hans van der Ven, gemaakte fouten te vergoelijken. Maar dit ging er bij de aanwezige beleggers niet in. Voor hen is evident dat gedurende 7 jaar, waarin een gemiddeld verlies van 30 miljoen euro is geleden, sprake was van structureel mismanagement. Van der Ven kreeg niettemin 600 duizend euro mee als ontslagvergoeding.
De bron van de misère ligt in 2004. De keuze destijds om van Samas een centraal geleide Europese organisatie met één integraal ICT systeem (Harmony) is volledig verkeerd uitgepakt. Samas vertilde zich aan de implementatie van Harmony, onderschatte de cultuurverschillen tussen de verschillende afzetgebieden en procedures waren niet op elkaar afgestemd. Doordat te lang gewacht is met bijsturen was in 2007 een claimemissie (32 miljoen euro) noodzakelijk om bankschulden af te lossen en verliezen op te vangen.
Daarbij komt dat commissarissen, waaronder oud CSM topman Jaap Vink, Fokko van Duyne (voormalig bestuursvoorzitter Hoogovens) en Andre Olijslager in deze periode Van der Ven en de zijnen te veel hun gang lieten gaan.
Te laat ingegrepen
Toen uiteindelijk toch besloten werd de organisatie flexibeler te maken door over te stappen op een decentrale structuur met een beperkt productengamma was het al te laat. In de goede jaren was geen reserve gekweekt en de huidige economische malaise bezorgt Samas de twijfelachtige eer van het eerste bedrijf dat daadwerkelijk bezwijkt onder de crisis.
Gaat het nu echt zo slecht
Als gekeken wordt naar de voorlopige jaarcijfers deed Samas het in haar gebroken boekjaar 2008/2009 misschien niet zo dramatisch. De cijfers laten een daling van de netto-omzet zien met 12 procent en een negatief bedrijfsresultaat van 17,9 miljoen. Op basis hiervan scoort de Houtense kantoorinrichter afgezet tegen de markt niet eens heel slecht.
Het nettoverlies is echter opgelopen tot 78,1 miljoen euro. Dit is veroorzaakt door noodzakelijke afwaarderingen omdat Samas volgens de boekhoudregels niet meer gewaardeerd mag worden op basis voor voortgezette activiteiten (going concern). Het eigen vermogen is hierdoor compleet weggevaagd. Dit negatieve eigen vermogen is ook de reden dat Euronext Samas 14 juni jongstleden op "strafbankje" plaatste.
Aanwezige aandeelhouders hadden de stellige overtuiging dat Samas gered zou kunnen worden door een kapitaalinjectie. De reeds in gang gezette herstructurering had dan kunnen worden voltooid. Ook kon Samas dan haar activiteiten blijven waarderen op going concern basis en als laatcyclisch bedrijf wellicht nog enige overlevingskans gehad. Helaas waren partijen, vooral de banken, hiertoe niet bereid.
Beleggers deden tijdens de vergadering op hun beurt een dringend verzoek aan de banken om "de pijn te verdelen" en iets van de verkoopopbrengst voor aandeelhouders achter te laten. Van der Bijl zei de kans dat banken hiermee akkoord gaan echter klein te achten. "Maar we geven de boodschap door."
Investering in rook op
De activiteiten in Duitsland en Centraal en Oost Europa zullen waarschijnlijk, een overeenkomst is er nog niet, worden verkocht aan consortium van private investeerders, deels gesteund door lokale politiek. De geschatte opbrengst bedraagt 20 miljoen minus 2 miljoen voor herstructureringskosten.
Na deze transactie is de holding Samas een lege huls zonder activiteiten en een restschuld van vijf à tien miljoen euro. Aandeelhouders kunnen hun gehele investering afschrijven, want ook de compensabele verliezen van Samas zullen geen waarde vertegenwoordigen, zo schatte vertrekkend financieel directielid Mark van den Biggelaar in.
Samas in de ramsj
Maar wie heeft nou het initiatief genomen voor de uitverkoopacties? Van der Biggelaar gaf aan dat toen de cash flow uit operationele activiteiten in 2009 negatief werd door een instortende markt, het voor het management duidelijk werd dat genomen maatregelen niet genoeg waren.
Om cash vrij te maken waren de activiteiten in Frankrijk (opbrengst 18 miljoen euro), het goed presterende Zwitserland (Sitag) en Erco in Nederland reeds verkocht. Ook sale and lease back transacties (opbrengst 7 miljoen euro) van onroerend goed waren voltooid.
Maar het bleek niet genoeg. Toen Samas besloot om dan ook maar de Benelux activiteiten te verkopen aan investeringsmaatschappij HAL, kwamen er "kraakjes" in de relatie met banken, zoals Van der Bijl dit noemde. Zij eisten per direct hun kredieten op.
Banken zorgen goed voor zichzelf
Samas kreeg te horen dat indien niet aan de overeengekomen convenanten voldaan zou worden, het concern niet op verdere ondersteuning hoefde te rekenen. Van der Bijl verzekerde dat alle mogelijkheden zijn onderzocht. De enige conclusie was dat geen ruimte meer bestond om tot een andere oplossing te komen dan verkoop van ook de laatste activiteiten. Het doek voor Samas viel definitief.
De financiers van Samas (ABN Amro, Rabobank en Royal Bank of Scotland) komen er, in tegenstelling tot aandeelhouders, met kleine kleerscheurtjes vanaf. Hun zekerheidspakket is dusdanig dat zij er met een klein verlies goed uitspringen.
Structureel mismanagement
Van der Bijl probeerde nog de door zijn voorgangers, waaronder de in februari 2008 aan de kant gezette bestuursvoorzitter Hans van der Ven, gemaakte fouten te vergoelijken. Maar dit ging er bij de aanwezige beleggers niet in. Voor hen is evident dat gedurende 7 jaar, waarin een gemiddeld verlies van 30 miljoen euro is geleden, sprake was van structureel mismanagement. Van der Ven kreeg niettemin 600 duizend euro mee als ontslagvergoeding.
De bron van de misère ligt in 2004. De keuze destijds om van Samas een centraal geleide Europese organisatie met één integraal ICT systeem (Harmony) is volledig verkeerd uitgepakt. Samas vertilde zich aan de implementatie van Harmony, onderschatte de cultuurverschillen tussen de verschillende afzetgebieden en procedures waren niet op elkaar afgestemd. Doordat te lang gewacht is met bijsturen was in 2007 een claimemissie (32 miljoen euro) noodzakelijk om bankschulden af te lossen en verliezen op te vangen.
Daarbij komt dat commissarissen, waaronder oud CSM topman Jaap Vink, Fokko van Duyne (voormalig bestuursvoorzitter Hoogovens) en Andre Olijslager in deze periode Van der Ven en de zijnen te veel hun gang lieten gaan.
Te laat ingegrepen
Toen uiteindelijk toch besloten werd de organisatie flexibeler te maken door over te stappen op een decentrale structuur met een beperkt productengamma was het al te laat. In de goede jaren was geen reserve gekweekt en de huidige economische malaise bezorgt Samas de twijfelachtige eer van het eerste bedrijf dat daadwerkelijk bezwijkt onder de crisis.
Gaat het nu echt zo slecht
Als gekeken wordt naar de voorlopige jaarcijfers deed Samas het in haar gebroken boekjaar 2008/2009 misschien niet zo dramatisch. De cijfers laten een daling van de netto-omzet zien met 12 procent en een negatief bedrijfsresultaat van 17,9 miljoen. Op basis hiervan scoort de Houtense kantoorinrichter afgezet tegen de markt niet eens heel slecht.
Het nettoverlies is echter opgelopen tot 78,1 miljoen euro. Dit is veroorzaakt door noodzakelijke afwaarderingen omdat Samas volgens de boekhoudregels niet meer gewaardeerd mag worden op basis voor voortgezette activiteiten (going concern). Het eigen vermogen is hierdoor compleet weggevaagd. Dit negatieve eigen vermogen is ook de reden dat Euronext Samas 14 juni jongstleden op "strafbankje" plaatste.
Aanwezige aandeelhouders hadden de stellige overtuiging dat Samas gered zou kunnen worden door een kapitaalinjectie. De reeds in gang gezette herstructurering had dan kunnen worden voltooid. Ook kon Samas dan haar activiteiten blijven waarderen op going concern basis en als laatcyclisch bedrijf wellicht nog enige overlevingskans gehad. Helaas waren partijen, vooral de banken, hiertoe niet bereid.